در طول تاریخ، محبت های فراوان نسبت به امام حسین (علیه السلام) جریان داشته و ابراز علاقه های گوناگونی به امام حسین (علیه السلام) تجلی پیدا کرده که نتایج وبرکات آن را هم شاهد بودیم.

زمانی حضرت امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) می‌فرمودند: «اگر برخی روشن فکرانی که با عزاداری مخالفند، برکات عزاداری را بدانند؛ خودشان -حتی اگر به اسلام هم معتقد نباشند- مجلس عزاداری امام حسین(علیه السلام) را بپا خواهند کرد.»
ما نه تنها محبت ها نسبت به امام حسین(علیه السلام) را در طول تاریخ دیدیم، بلکه برکات و فواید آن را هم شاهد بودیم. دیدیم که اشک بر اباعبدالله (علیه السلام) نه تنها موجب تخدیر ملت ها نشد بلکه موجب تفکر آن ها شد، موجب بیداری و مقاومت آن ها در برابرظلم شد.
تا کنون چقدر ابراز علاقه به امام حسین(علیه السلام) درطول تاریخ وجود داشته است؟ همه آن محبت ها در مقابل اربعین امام حسین (علیه السلام) و این پیاده روی میلیونی و با شکوه؛ ناچیز نشان می‌دهد. هیچ وقت از ارزش آن محبت ها کاسته نمی‌شود، ولی محبتی که امروز در اربعین نسبت به ابا عبدالله (علیه السلام) در بیابان های اطراف کربلا و سرزمین های گوناگون از سوی ملت های فراوانی که پیاده به سوی حرم امام حسین (علیه السلام) می‌روند ابراز می شود، یک محبت بی نظیر است. اگر محبت هایی را که در طول تاریخ بوده، نگاه کنیم؛ می‌بینیم که آن محبت‌ها، مقدمه ای برای محبت های امروز بوده که مردم نسبت به ابا عبدالله (علیه السلام)  نشان می‌دهند.
خوشا به سعادت کسانی که به پذیرایی از زائران کوی ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) اقدام می‌کنند. خوشا به سعادت کسانی که در این پیاده روی حضور دارند. این ها در نقطه ای از تاریخ، در حال اظهار محبت هستند که همه این محبت ها، نیرویی می‌شود برای نجات جامعه اسلامی از ظلم بلکه نجات بشریت از ستم و بلکه مقدمه ظهور منجی عالم که تمام عالم را از ستم نجات بدهد .
ما که شاهد برکات گذشته محبت اباعبدلله (علیه السلام) بوده‌ایم، خیلی به برکات آینده این محبت ها امیدوار هستیم. برکاتی بسیار بیشتر از گذشته، همچنان که ابراز محبت های امروز  نسبت به امام حسین(علیه السلام)در اربعین، بسیار بیشتر ازگذشته است.