پیر عشق

پیر عشق

با محمد یـار گشتم تـا شـوم یـار حسیــن

باشم از اصحـاب ، امّا پیـر انصـار حسیــن

پیشکش بـوده است جانم بهر احمد لیکن او

پیشکش کرده است آن را بهر افکار حسین

کوفیان را می شناسم زین سبب پنهان ز چشم

می شتابم با دل و جان سوی دیدار حسین

گر چه پیـرم بس دلیـری و جوانـی می کنم

در نبـرد آن که دارد قصد پیکـار حسیــن

چون کمان هرگـز نگردم خم ز جـور روزگار

تیـرم آن سر را ، که دارد فکر آزار حسیـن

تـا حبیبُ الله شدن هفتـاد و انـدی سـال را

ره سپـردم تا شدم در زمره اخیـار حسیـن

پیـر گشتم لیک مـرگم هیچ گـه غـالب نشد

مرگ مغلوب است نزد گشته بیدار حسین

ای خوشا آنان که چون من زیستند و عاقبت

جـان فدا کردند بهر عشـق پر بار حسیـن

اطلاعات اثر

^{جواد (1394/10/30)} _{جان عالم به فدایت ای حسین فاطمه}

کد امنیتی

متن پیام