یک زندگی تازه

امام صادق (علیه السلام) به شخصی از دوستانشان می فرمایند: « مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ (ع) (کسى که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین بن على(ع) باشد) إِنْ کَانَ مَاشِیاً(اگر می خواهد پیاده برود) کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَةً (خداوند متعال بابت هر قدمی که برای زیارت ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) برمی دارد؛ یک حسنه برای او می نویسد و یک سیئه از او محو می کند).» کار به همین جا ختم نمی شود. نمی دانم شما امروز با چه عزم و اراده ای این قدم را برمی داشتید و به جلو می رفتید «حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ» (تا برسد به حرم) کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ(خداوند نام او را جزء صالحین برگزیده می نویسد) حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ ( زمانی که به حرم رسید و مناسکش تمام شد...) » یا امام صادق مناسک در حرم چیست ؟ نمی دانم... دور حرم بگردد، گریه کند، سینه بزند، برای امام حسین (ع) زیارت نامه بخواند (خدا نام او را جزء فائزین می نویسد)... .
می فرماید: «حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ (وقتی می خواهد برگردد، یک ملکی می آید و در مقابل او قرار می گیرد) فَقالَ (این فرشته الهی به او میگوید ) إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ص) یُقْرِؤُکَ السَّلَامَ (پیامبر اکرم (ص) به شما سلام میرساند) وَ یَقُولُ لَکَ ( و به شما پیغام داده) اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى (دیگر الان روز از نو روزی از نو، برو کارت را شروع کن. یک زندگی تازه شروع کن. هرچه در گذشته بوده بخشیده شده است!... آدم چه میخواهد؟ چه طوری آدم می تواند از این بگذرد؟...
من خواهش می کنم شما در این راه که می روید به چرای این فکر بکنید، به چرای این ماجرا فکر بکنید، چرا این طوری است؟ به رابطه‌ بین اباعبدالله الحسین (علیه السلام) و خداوند متعال، رابطه اباعبدالله الحسین (علیه السلام) و کائنات، رابطه اباعبدالله الحسین (علیه السلام) و قیامت، رابطه اباعبدالله الحسین (علیه السلام) و وجود تک تک ما. نگاه کنید فکر می کنید چرا این طوری شده؟ آخر چرا این طوری است؟
پیاده به سمت قبر حسین(ع) آمده ای. می خواهم بفهمی که هیچ کس و هیچ چیزی نیستی، اگر می خواهی "فناء فی الله"ی را که عرفا می گویند لمس کنی؛ داخل این جمعیت راه بیفت و برو. آن وقت می فهمی هیچ چیزی نیستی...
تقریبا می توانم بگویم که شما در روز قیامت هیچ چیزی جز پیاده روی برای زیارت حرم امام حسین (علیه السلام) نخواهید داشت. چرا؟ چرا زیارت حرم های دیگر مثل زیارت امام حسین (ع) نمی ماند ؟ چون وقتی به حرم امام حسین (علیه السلام) می روی، به خاک می افتی. به کربلا می روی و می‌بینی که حسین(ع) در اینجا روی زمین افتاده، هیچ چیزی برایت باقی نمی‌ماند.