ما در هر اجتماعی که برای امام حسین شرکت می کنیم چیزی تازه برای خود برمی گیریم و چیزی به امام حسین نمی دهیم. امام حسین از ما چیزی نمی خواهد. خداوند متعال او را از مزد و پاداش مردم بی نیاز ساخته است. ما گرد هم می آییم تا دوباره چیزی برای خود برگیریم. از این رو، می توانیم بگوییم امام حسین برای این امت و برای همه انسانیت فداکاری بزرگی کرد. سه دسته از دشمنان امام حسین یکی از دانشوران می گفت، امام حسین دسته دشمن دارد: دسته اول آنان که او را کشتند. این دسته کم خطرترین دشمنان هستند، چون تنها جسم امام را که محدود بود کشتند. دسته دوم آنان که تلاش کردند آثار امام را محو کنند، قبر امام را ویران کردند و از آمدن زائران جلوگیری کردند. خطر این دسته بیشتر از دسته اول است، ولی نتوانستد کاری از پیش ببرند. دسته سوم از دشمنان امام حسین که خطرناک ترین دشمنان آن حضرت هستند، آنان اند که کوشیدند اهداف امام حسین و ابعاد انقلاب حسینی را نحریف کنند و آن را ابزار کسب و درآمد قرار دهند. اینان تلاش کردند بالاترین بعد حسینی یعنی هدف نهضت حسینی را از بین ببرند. کارکرد مجالس حسینی برای ما چه بوده است؟ امروزه مجالس حسینی چه کارکردی در دل و جان ما دارد؟ ما پیکره و عناصر تشکیل دهنده این مجلس هستیم. این جمعیت از من و شما تشکیل شده است. ما چه استفاده ای از این مجالس می بریم؟ گریه می کنیم. گریه کردن کار خوب و درستی است، ولی مقدمه است. ما باید از این مجالس بهره ببریم. من از خودم و از شما می پرسم: ما از روز عاشورا چه بهره ای برده ایم؟ چه سودی به دست آورده ایم؟ چه استفاده ای در عرصه عمومی و چه استفاده ای در زمینه فردی برده ایم؟ اگر استفاده نبرده باشیم و تنها گریه کرده باشیم من به شما خبر می دهم که این کار سودی ندارد. آیا برای امام حسین گریه می کنیم و بعد او را می کشیم؟ برادران، ما از کدام دسته هستیم؟ از کسانی هستیم که گریه می کنند و حسین را می کشند؟ ان شاء الله نه. ولی می خواهید برایتان بگویم چه کسی گریه می کند و حسین را می کشد؟ روشن است که امام حسین الان نیست تا کسی او را بکشد، ولی چیزی گران بهاتر و مهم تر از خود امام حسین در دستان ماست: کرامت امت حسین، مقدسات حسین. اگر ما گریه کنیم، ولی در عین حال برای تضعیف اهداف امام حسین تلاش کنیم؛ اگر گریه کنیم، ولی در صف باطل باشیم؛ اگر گریه کنیم، ولی گواهی دروغ دهیم؛ اگر گریه کنیم، ولی به دشمنان کمک کنیم و به اختلاف و تفرقه در جامعه خود دامن زنیم؛ اگر گریه کنیم، ولی گناهمان بیشتر شود، در این صورت ما گریه می کنیم، ولی در عین حال حسین را نیز می کشیم، زیرا تلاش می کنیم هدف حسین را از بین ببریم که گران بهاتر از خود اوست. ان شاء الله ما از این دسته نیستیم. امروز حسین تنها در میدان ایستاده است. آیا امروز حق که در حسین نمود یافته است، در جهان غریب و تنها نیست؟ آیا امروز دین در خانه اهل دین، غریب و تنها نیست؟ پس باید ما او را یاری کنیم.هرچند با یک امید، با یک کلمه، با یک موضع گیری. ای جوان و ای نوجوان و ای کسانی که به مجالس عزاداری امام می روید، باید فکر کنی که چطور می خواهی جبهه امام حسین را تقویت کنی؟ چطور می خواهی اهداف امام حسین را محقق کنی؟ این چیزی است که از تو انتظار می رود. _______ برگرفته از سخنرانی های امام موسی صدر در کتاب «سفر شهادت»