بگو چه بود اگر خواب یا خیال نبود؟! که روح سرکش من در زمان حال نبود مگو که هیچ به دریا نمی شود پیوست اگر که رود نبود و اگر زلال نبود تمام قاعده ها را شکسته در هم عشق! بزرگ و کوچکی آنجا به سن و سال نبود و هر که در طبقش هر چه داشت می آورد کسی به فکر عیال و منال و مال نبود در آن شلوغی اگر گم شدن بلد بودی خیال یافتن خویشتن محال نبود نمی رسید به پا بوس آسمان آنجا کبوتری که علیل و شکسته بال نبود قسم به آبله ی پا و اشک شوق ِ سلام! که رنج راه ، کم از لذت وصال نبود در آن مسیر دلم بسکه یاد زینب کرد به چشم هر چه می آمد به جز جمال نبود زمین چه داشت اگر این طریق و جاده نبود ! زمان چه داشت اگر این زمانِ سال نبود؟! کسی نگفت چرا پاسخ سوالم را  چه بود آن سفر آیا؟! اگر خیال نبود  نشد که شرح دهم حال بی مثالم را که این دو خط غزل من،  زبان حال نبود!