همه در کرب و بلا الّا من

به همه گفتی بیا الّا من

به حرم راه ندادی بازم

همه بودند گدا، الّا من؟

منم آن نوکر و ارباب شما

همه در صحن و سرا الّا من

شده ام دست به دامان علی

به همه مشکل گشا الّا من

مادرت اشک مرا خوب ندید

به همه کرد دعا الّا من

بین این سینه زنها هیچکسی

نشد انگشت نما الّا من

دختر حضرت ارباب حتی

همه را کرد صدا الّا من

حرمت جای همه خوبانست

همه را کردی سوا الّا من..