(1)

هرروز اگرگذشت...ماتم بوده

درسینه؛غم شمافراهم بوده

هرروزولی گذشت...باداغ شما

هرماه برای ما؛محرم بوده

 

 (2)

این گریه ولی توان مارابرده

هم ذره به ذره،جان مارابرده

بی تاب،علی اصغرازبی آبی است

این تشنه لبی،امان مارابرده

 

 (3)

وقطره قطره آب ازمشک،کم شد

دوبازوی جوانت تاقلم شد

ازآن شرمی که برروی توافتاد

دوبیتی شورشعرمحتشم شد

 

(5)‌

بسوزان دفترم را از خجالت

غزل‌های ترم را از خجالت

تو بی‌سر باشی و... عمری چگونه

نگه دارم سرم را از خجالت

 

(6)‌

نم اشکی به دل افروختم یا...

فقط چشمی به درها دوختم یا...

تمام خیمه‌ها؛ آتش به آتش

و من آتش گرفتم؟سوختم؟ یا...

 

(7)‌

برای حضرت زینب(س)

شبیه تو اسیرم، حق ندارم؟

از این غصه بمیرم، حق ندارم؟

شبیه خیمه می‌سوزد دل من

اگر آتش بگیرم، حق ندارم؟

 

(8)‌

برای حضرت زینب(س)

شبیه تو اسیرم، خیمه خیمه

از این غصه بمیرم، خیمه خیمه

دل من، خیمه خیمه هیزم تر

بگو آتش بگیرم، خیمه خیمه

(9)

خجالت می کشدگرچه عمورا

زده آتش لبان خشک اورا

ولی دستان عباس(ع)دلاور

برای ماخریده آبرورا

(10)

دلی لبریز از احساس؛ عباس(ع)

دلی سرشار عطر یاس؛ عباس(ع)

لب تشنه، بدون دست، تنها،...

عموی مهربان، عباس(ع)، عباس(ع)

 

(11)

غمت را با دل پرپر نوشتم

غمت را با دوچشم تر نوشتم

کنار خیمه ها تنها نشستم

از اندوه دل خواهر نوشتم

 

(12)

 

لب تشنگی مرا به دریا برسان

احوال مرا به گوش دنیا برسان

هر وقت به کربلا مشرف شده ای

یادت نرود سلام ما را برسان