شعر١

#پياده_روى_اربعين_حسينى
 

عاشق اگر به شوق تو پرواز مى كند
احساس خويش را به تو ابراز مى كند

مُهرِ "زيارت" است كليدى كه عاقبت
درهاى بسته را به دلم باز مى كند

يك "اربعين" گذشت ولى بى قرارتر
اين دل، سفر به نام تو آغاز مى كند

با ياد تو كه،همسفر جاده مى شوم
"لبيكَ يا حسين"، چه اعجاز مى كند؟!

وقتى كه اشك، همقدم ناله مى چكد
 بُعد مسير را به تو ايجاز مى كند

جاى "مدافعان حرم" ،سينه مى زنم
هر "موكبى" كه بغض مرا ،ساز مى كند

"پاى پياده" آمدنم ،"مشقِ نوكريست"
تا اين غزل به سوى تو پرواز مى كند
▫️
هر زائرى به "كرب و بلا"، پا گذاشته ست
گويي كنار "عرش خدا" ناز مى كند

محمدمهدي عبدالهي

شعر٢

#پياده_روى_اربعين_حسينى 

 

گفتم مگر بهانه غم آشكار شد
عطر حرم وزيد و دلم بى قرار شد

جان بر لب آمدم به تمناى هر قدم
بغضم نهفته در دل شب هاى تار شد

ميقات عاشقان ،حرم شاه لافتاست
با ياعلى! قدم به قدم، استوار شد

از كوفه عازم سفر كربلا شدم
رنگ تمام فاصله هايم غبار شد

اندوه بيكران تو را در ميان دشت
 آغوش گرم خاطره ها ،اعتبار شد

از بوى سيب ،عطر تو مى آيد اى عزيز!
پاييز سرد جاده، برايم بهار شد

با هر قدم كنار قدم هاى خواهرت
اشكم چكيد و دفتر غم لاله زار شد

▫️
موكب به موكب از غم هجران سروده ام
شاعر در انتظار تو ،چشم انتظار شد

محمدمهدى عبدالهى