هر روز غمی روی غم آمد /
صد ناله ز سمت حرم آمد /

در این دهه ی عشق خدایا/
خون هست اگر اشک کم آمد/

از فرط عطش اصغر بابا/
لبهای قشنگش به هم آمد/

آن دم که دم خنجر ملعون/
بگذشت دمی جای دم آمد/

بابا در گوش جگرش گفت:/
گر جسم نیامد سرم آمد/

در مجلس ما آمده زهرا/
صد حیف که با قد خم آمد/

از عرش صدای دگری گفت:/
عباس یل محترم آمد/

بالا ببر آن دست گداییت/
چون تحفه ی شاه کرم آمد/
......................................
علی رفیعی وردنجانی پریش