طپشِ تار

نذر و شفا و درد و گرفتارِ دیگری

چشمانِ اشک بار و دل ِزارِ دیگری

چادر به سر نشسته ، ندارد به گریه هاش

جز زینب س و حسین ِعلی  ع یار ِدیگری-

پشتِ نگاه های بزک خورده گم شده!

او تکیه داده است به دیوار ِدیگری

تا گوشواره ها و دلِ سرمه ها سیاه

بر پاشده بهانه ی بازار ِدیگری

آتش گرفته معجر و خیمه! و بوی غم

رد میشود به عطر ِعزادار ِدیگری

این ها نبوده فلسفه ی خاص کربلا

افتاده ایم در طپشِ تار ِدیگری....

زینب س اگر نبود غمی کربلا نبود

شد در حجاب و صبر علمدارِ دیگری

یک زن نشسته ،قرن به سر ایستاده است

زنجیر و طبل و شمرِ طلبکارِ دیگری

یک زن که بین خیل زنانِ سیاه چشم

چادر به سر نشسته ، به دیدارِ دیگری....