یادش بخیر آن همه مهر و درودها

یادش بخیر آن همه شعر و سرودها/

 یادش بخیر پای پیاده، ستون ستون

میرفت جمع خلائق چو رودها/

 پیر و جوان همه در ره، الی الحسین

در راه مانده اند تمام عمودها/

باری به دوش، و معشوق پیش روست

نام حسین، مطلع گفت و شنودها/

چون پرچم حسین به عالم علم شود

نفی است جمله قصور و حدودها/

فوجی است نازله از عرش کبریا

بنگر به عرصه محشر، فرودها/

رجعت کنند جن و ملک در طریق دوست

همراه روح رهگذران در صعودها/

جن و ملک به اذن خدا در نماز اوست

پیوسته است جمله قیام و قعودها/

وقتی به تربت جانان قدم نهی

ذکر مکرر است، رکوع و سجودها/

یک چند تا به عمود سلام نیست

این فاصله است تا همه عالم شهودها/

سیراب و مست و غنی شد به وقت وصل

آن لحظه بود، جای تمام نبودها/