مثل آشوبی که یک توفان به دریا می دهد درد، گاهی شکل زیبایی به دنیا می دهد ابرها را می برد تا سینه ی دریا ولی حسرت یک قطره باران را به صحرا می دهد عشق با هفتاد خوانش امتحانت می کند سنگ هم باشی خودش را در دلت جا می دهد یک نفر مثل تو عهدش را به آخر می برد یک نفر در ابتدای ماجرا وا می دهد از همان اول تو "تنها مرد میدان" بوده ای! عشق کاری دست آدم های "تنها" می دهد مادرت از غربت این روزها کم می کند یک پسر مثل تو را وقتی به زهرا می دهد می روی و اسب ها از دلهره رم می کنند دشت امشب یک نفس بوی خدا را می دهد آن خدایی که زمانی تشنگی را آفرید غیرت و مردانگی را هم به سقا می دهد!