بسم رب الحسین

" اولین زیارت "

هدیه به روح بی بی صبورم که شهریور امسال از پیش ما رفت

روزی که بی بی از پیش ما رفت ، یک تسبیح تربت کنار دستش بود . هر سال ، چند روز مانده به اربعین ، می نشست کنار تلویزیون و به زن و مردهایی که پیاده و پرانرژی راه نجف تا کربلا را طی می کردند خیره می شد . زیر لب صلوات می فرستاد ، به پاهای بی جانش دست می کشید و چشم هایش پر از اشک حسرت می شد . با اینکه سواد زیادی نداشت ، اما شروع می کرد به خواندن زیارت عاشورا از حفظ .

   امسال اولین بارش بود که رفت زیارت امام حسین . اولین اربعینی که بین الحرمین را دید و چشم هایش پر از اشک شوق شد. بی بی امسال با بال هایش رفت ...