علقمه نوعروس غمگینی ست

می روم تا مگر بپیوندم با محرم به کاروان حسین

می روم پابه پای سینه زنان سر بسایم بر آستان حسین

پرده خوان !در درون من غوغاست سال ها از زمان عقب هستم

چند فرسنگ مانده تا خود را برسانم به کاروان حسین؟

در دلم آتشی به پا شده است با اسیران قصه همسفرم

نفست گرم با تو پیچیده است سر هر کوچه داستان حسین

منتشا چوب خویش را بردار کوفیان را به حال خود بگذار

مشک آبی به خیمه ها برسان آه ای مرد روضه خوان حسین

"هرمله "در کمین یک سیب است سیب سرخی که دست خورشید است

تیرهای سه شعبه در راه اند شروه خوان باش از زبان حسین

"علقمه "نوعروس غمگینی ست که به دریا نمی رسد هرگز

چون به گیس بلند او نرسید دست عباس قهرمان حسین

بغض ها مانده در گلو بی تاب باید امشب به کربلا برسم

باید امشب پیام نسلم را برسانم به دختران حسین:

در زمین جنگ ها به پا کردند بر سر آب و نان و آزادی

 عزم ما استوارتر شده با تکیه برنام جاودان حسین

مادرانی که بی پسر شده اند کربلا را به چشم خود دیدند

درس تکرار یک شهادت نیست درس عشق است ارمغان حسین

اشک هایم مجال می خواهند یک محرم به سوگ بنشینند

غزلم ناتمام ماند امضا :شاعری از فداییان شما