هفتادو و دو تن بودند ...

هفتادو و دو ابراهیم ، هفتادو و دو اسماعیل، هفتادو و دو اصغر، هفتادو و دو اکبر، هفتادو و دو ایمان، هفتادو و دو اخلاص، هفتادو و دو ایثار، هفتادو و دو یاور، هفتادو و دو اختر، هفتادو و دو سر، هفتادو و دو پیکر، هفتادو و دو عاشورا ...

آن روز، جمعه دهم محرم الحرام ، سال 61 هجری بود. بوی معراج هفتادو و دو عاشق در آفاق امامت و ولایت پیچید.آسمان بر زیبایی عشق غبطه خورد...

بعد از آن واقعه هفتادو و دو آینه شکست ...

ظهر عاشورا است ، هفتادو و دو سر از تن جدا ،دشت کربلا دریای خون ،سینه خورشید مدام از داغ یاران می سوخت،آب از نگاه اصغرخجل بود وآتش از شرم و حیا سرخ شده بود.

آن روز در بازار پر آشوب شام بغض غم ترکید،زمین و زمان گریست ، دل بی امان گریست،زبان در زبان گریست،خون از آسمان بارید و چشمه چشمه خون جوشید...

"...آن روز دست ماه لرزید،ستاره باریدن گرفت،مهتاب خون آلود مهمان خاک شد،شبنم سرخ به گونه های خاک به مهمانی آمدند و ازهمه مهمتر اینکه فرات آن روز گریست که آب دارد و بس..."

آن روزخورشید کربلا بر سر نیزه ها بود، خورشید دوم نظاره گر مظلومیت حق علیه باطل بود...

این حسین و هفتادو و دو سفیر راه آزادی کیست ...

که بعد از چارده قرن از آن غروب حزن انگیز عاشورا ، هنوز که هنوز است فریاد استغانه"هل من ناصرا ینصرنی " هر انسان آزاده ای از دل دردمند و عاشق به اهل بیت(ع)به گوش می رسد.

السلام ای جان عالم یا حسین،ای درود ما،ای سفینه نجات ما، ای شهید کربلا،ای فروغ عشق،ای حرمت قبله راز و نیاز ما و ای حرمت مسجدالاقضای ما...

ای که پیام روشن تو اوج گلخروش ما" نام تو نور، نام تو شور... نامي براي مردن،نامي براي تا به ابد زيستن ، نامي براي بي که بداني چرا،گاهي گريستن..."

 الهی تو را می‏خوانم، با اشک‏هایی که به ترنم آخرین نوای آسمانی مولایم حسین علیه‏السلام که در روز عاشورا به گوش می رسید:"بسم الله و باالله و فی سبیل الله و علی مله رسول الله،الهی رضا بقضائک،صبرا علی بلائک،تسلیما لامرک،لا معبود لی سواک،..."

... و این زیباترین نوای بندگی تاریخ بشریت بود که از سینه سوزان آخرین شهید کربلا می ترواید تا همواره در گوش آزادگان فریاد بلندی از ایثار،گذشت و آزادگی باشد.

الهی! تو را می‏خوانم به پاکی و خلوص بندگی ات در صحرای کربلا، به تکاپوی هفتادو دو اسماعیل که خالصانه به حق لبیک گفتند.

خدای من! دلم برای آشنایی و آشتی با تو، بی‏تاب‏تر از همیشه است و تنها دارایی‏ام در پیشگاه تو، دعایی است که به آن وعده اجابت داده‏ای. دعا برای فرج امام زمان (عج)" اَللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفیقَ الطّاعَةِ وَ بُعْدَ الْمَعْصِیَةِ..."

الهی! تو نوری و روشن‏تر از آنی که در پناه سایه درآیی.

خدایا ،شاید امروز کسی هست که به ندای مظلومانه هفتادو و دو شهید راه کربلا لبیک گوید و علی وار،ذالفقار عدالت به دست گیرد و سوار بر ذوالجناح اشتیاق تا فرا سوی مرزهای استکتبار بتازد،اصغر،اکبر،عباس و اطفال بی پناه اسلام را با جرعه ای از ایاز آب دلاوردی سیراب سازد و حکومت جهانی عدل و داد را در سراسر گیتی بر پا دارد..."

بارالها! قسم ات می دهیم به خون حسین و هفتادو و دو شهید را حق،ظهور حضرت امام زمان (عج) را نزدیک گردان...

ای مهدی جان، چشم‌های بی رمق کودکان یتیمِ کربلا؛همه تو را می‌خوانند که بیایی!

و ما هم اکنون با دیده‌های گریان، در انتظار ظهورات افق‌های آسمان را به نظاره نشسته‌ایم و به انتهای جاده‌ی انتظار چشم دوخته‌ایم و هر روز و هر شب تو را با ندبه می‌خوانیم.

مهدی جان،ما به عشق جمعه نورانی ظهورات هر لحظه تورا می خوانیم و چشم به گذر جانکاه لحظه های می دوزیم تا تو برگردی، تو برگردی، تو برگردی... تا پا به پای تو از حریمت دفاع کنیم و تیغ برّان شمشیرمان را از خون یزیدیان زمان رنگین کنیم.