آب ها مدام چهره عوض می کنند !

دریاها ابر

ابرها باران

باران ها رود

رودها مشک

آبی می تواند برای همیشه

در مشکی بماند

مثل کسی که فقط به یک چیز فکر می کند

نجات می تواند

در طبقه ی چندم آسمان اتفاق بیفتد

برای فرشته ای بال شود

یا در بیابانی

وقتی می خواهند سرش را ببرند

دست کسی را بگیرد

گاهی کشتی اش به شهر بیاورد

از لابه لای پرچم های سیاه انتخاب کند

گاهی در مکعبی شش گوشه فرو رود

از لابه لای پنجره ها دست بخواند

نجات را سنگ های زیادی زده اند

لبخندهای زیادی روی تنش درست شده

وقتی سنگ صبور خواهرت باشد

سلول هایت زرهی می شوند سخت

فرقی نمی کند

پیشانی ات را بخندانند

یا شیشه ی عمرت را هزار تکه کنند

خدا تنها اتفاقیست که در رگ هایت رخ می دهد

وقتی یکی یکی بریده می شوند

تا لبی مهرشان کند!

آب ها مدام چهره عوض می کنند

تا تو نشناسی شان

شرم بزرگی است

رودی سرگردان باشی

از کنار دریا رد شوی

دست ها یش را نبینی! ...