سلامم را به زینب می رسانی؟

                      ببر ای باد از من ارمغانی                     

                                                                سلامم را به زینب می رسانی؟

                      برو تا راه های نینوائی                       

                                                                      به راه خسته ئ کرب ُبلائی

                      ببرهرچیز دارم درد وآه است           

                                                                 خبر آورکه چشمانم به راه است

                     اگرعاشقترین ها را رسیدی          

                                                                      اگردراشکها خونابه دیدی

                     اگر درد وغم زینب تو را سوخت     

                                                                   درون سینه ی تو آتش افروخت

                     اگرلالائی اش جان برسرت کرد       

                                                                      نگاه آخرینش پرپرت کرد

                     اگر وقت وداع دختری بود            

                                                                  اگر دَم های سخت آخری بود

                     اگردر معجرش پیچیده بودند           

                                                                      تن نیلوفرش را دیده بودند

                     اگر طاقت نداری ضجه دیدن          

                                                                        غریوِ غصه ی زینب شنیدن

                     سکوت قلب مجروح رقیه               

                                                                        پدر گهواره ی روح رقیه

                     اگربر پیکر زینب گذشتی               

                                                                   اگربر غربت آن شب بگشتی

                     اگر دستی نبودت تا بروبی               

                                                                  غباراز چهره ی بانوی خوبی

                     مناز ای باد چون ویرانه سرد است      

                                                              دل زینب خودش دیوان درد است

                    غریبان را چه خوش باشد نوایی             

                                                                       نوای مونسی، درد آشنایی

                     طنین جانگداز اکبر، اکبر                

                                                                   گلوی زخمی و خونین اصغر

                     صدای دلخراش کودکانش              

                                                                 جراحت داد قلب و عمق جانش

                     نگاهش کن نگاه زینبی را                 

                                                                 تو گوئی دیده ای روح علی را

                     بیا ای باد شام قدسیانی                      

                                                                 سلامم را به زینب می رسانی؟