به نام خدا

     حماسه اربـعــین

ازغــروری آتشین بایدســـرود   ازتــوان جذب دین بایدســــرود

ذکـربرلب پیش تاخلدی برین    پـــای تاول خـورده روزاربعیـــن

گوش کن هرکس به لب داردنوا    گــاه باخــودگه بلــندوبرمــلا

کای حسین عالم فدایت می شود   کل هستی خــاک پایــت می شود

زائــران رافــرش ره بـال ملـک   نغـمه ی یالیتــناکنـــامعــک

هرکسی درذکـریارب یارب است   هرقدم درجای پای زینــب است

پرچمی ازجان فشـانی دوششان   عالـم ازحیرت بـود مدهوششـان

هرقـدم دم ازصـلابت مـی زند     طـعنه بـررندان طاعـت می زند                                                                                       کی توان تفسیراین معنانمـود       رازاین دلـــدادگی افشـانمــود

این چه شیرینی است کاندراین میان   هـرکسی فرهـادره باشــددرآن

نقشه هاازکین زمین افتاده است     دشمن دیـن پای دین افتاده است

نقطه ی پرگــارعشق اینجابـود       ملـک آن سـردارعشـق اینجابـود

خلق چون پروانه ای گردامدند       گردیک دردانــه ای گـردآمدند

گویی ازمحشرحکایت می کند        آسمان قـــرآن روایـت می کـند

خستگی باپایشان بیگانه اسـت       خوب بنگرهمچویک افسانه است

هرکسی مشتـاق تـرازدیگـری       معنی عشق است این افسونگـری

گویی ازمادرجداگشته است ولی      این سخن خوش ترفتدازمولوی

هرکسی کاودورماندازاصل خویش   بازجــویدروزگـاروصل خــویش

مـردوزن پیروجوان شه یاگدا       بنـدگـانـی بی ریــاوبـاخــدا

گام هاراسخت می برداشتند       دشمنـان رازیرپاانگـاشـتنــد

گربخواهی عشق، بینااینچنین      کربـــلاپایی پیاده اربعــــیـن