داغ شقایق

درد بود و نیزه می آمد فرود    عشق آنجا جامه اش را می گشود
سینه اش مثل شقایق داغ داشت    داغ آری، داغ پیدایی کبود
از عطش خشکیده باغ لاله اش    پیش چشمش رود و مرزش بی حدود
رعدی از ابر سیاهی جست و دید    غنچه اش پرپر شد و شاخش غنود
نیزه ها با رقص تندی در قیام    گرد او شمشیر برا در سجود
باد می رقصاند برگش را و او    زیر لب آهسته قرآن می سرود
باغ بود و بار و برگش ریخته    درد بود و درد بود و عشق بود
شب که خنجر بر گلوی عشق بُرد    آسمان وا شد خدا آمد فرود