نذر اربعین امام حسین(ع)

از کرامت های ربُّ العالمین قسمت شود

با دعای مؤمنات و مؤمنین قسمت شود

آن شرورِ پُر گناهم ؛ این حرم دل می برد

" آن" بگیر از من بزودی ؛ تا که " این" قسمت شود

شش جهت قران به سر دارم؛ شب قدر من است!

تا حریم طا و ها و یا و سین قسمت شود

در حساب آورده ما را مادرت پای ضریح

قبلِ دعوت شک نکن، باید یقین قسمت شود

زائران بار سفر بستند و اشکم شد روان

کاش روزی گریه در آن سرزمین قسمت شود

تکه ای محضِ تبرک جستنِ ذکر قنوت

می شود از گنبدت سنگِ نگین قسمت شود؟!

آرزو دارم به زودی پا به پای خواهرت

از حرم تا قتلِگاهت ، اربعین قسمت شود!

********************************************

نذر کربلا

به پیشانی خود بستند تا سربند زائرها

پس از قرآن به زیرِ پرچم سبزند زائرها!

غریب و خسته سر را بر ضریحت تکیه دادند و

شبیه ابر می بارند از این پیوند زائرها!

در این صحن و سرا با پای دل هر کس مشرف شد

برای بارها بارِ سفر بستند زائرها!

سرِ سجاده و دل می نشیند پای شش گوشه

برایم مهر تربت بس که آوردند زائرها!

به خادم ها، تبرک؛ عطر مشهد هدیه می دادند

شبی در بسته های سرمه ای مانندْ، زائرها!

چنان إذن اجابت را به "حوّلْ حالَنا" دادی

هوای عید را دارند از اسفند، زائرها!

**************************************

نذر پیاده روی اربعین امام حسین(ع)

باید اول از خودم با چشمِ گریان رد شوم

تا به دست مادرم از زیر قرآن رد شوم

لطف کن آقا؛ زمینی نه! هوایی ، تا شبی-

بر فرازِ ابرها با چشم گریان رد شوم

از کنارِ دست موکب های پُر تاول، سپس

گریه کرده مشک را از دورِ میدان رد شوم

مور گاهی همنشین پادشاهی می شود

قسمتم کن تا از آن ملک سلیمان رد شوم

نامه ای محضِ گذر با دعوتِ سلطانِ طوس

کاشکی می داشتم تا مثل طوفان رد شوم

لایق پایِ ضریحت نیستم پس لااقل

لحظه ای قابل بدان از زیر ایوان رد شوم

چند شب پایینِ پایت روضه می گیرم اگر-

با نگاهت مهربان!ن از مرز مهران رد شوم!

*****************************************