" تقدیم به علمدار کربلا "

باد

ته مانده ی لبخند ها را

 جارو می زند

و ترک می پاشد

بر بسترلبهایی که تا خدا امتداد دارند

فصل بارش کلاغ هاست

و عنکبوتهایی که پروانه ها را

به انگشتان پریشان دشت می سپارند

آسمان

 در تبی خشک می سوزد

و جغدها

کوکویشان را

 بر شانه های ماه آوار می کنند

ابلیس آب را

 به دوش کشیده است

دستهایی که

 گیسهای فرات را

 شانه زدند

دارند به ساز نیزه ها می رقصند

 g

مشک

 بوی کوثر گرفته است

و ماه قبیله

 با دو بال اساطیری

بهشت را آذین می کند ...