روبه سوی جنوب راه افتاد، کربلا کربلا، قدم به قدم

آسمان آسمان پرنده شدو، ناگهان بال زد به سوی حرم

چشم هایش وضووضو تَرشد،جاده جاده پیاده پرمی زد

آسمان راغروب برمی داشت، بازباران گرفت نم نم نم

زائری گریه گریه می خندید، بغض ها روی گونه  سُرمی خورد

پرچمی دیده می شد ازآن دور، جرعه جرعه، هجا هجا، کم کم

با دلی ساده بعد چندین سال، عاقبت راهیِ نجف شده است

پا برهنه به راه افتاده، پا برهنه، اگرچه درد و وَرَم...

اربعین اربعین دلش قرص است، مشت کرده دوباره تذکره را

روبه سوی حرم شتابان است، کربلا کربلا، قدم به قدم.