به هوای محتشم

چه خوش آن نسیم صبحی که بیاید از هوایت

چه خوش آن طنین بانگی که بپیچد از صدایت

نه هراس باد دارم نه بترسم از بیابان

زده ام به راهی امشب که رسد به کربلایت

به هوای محتشم دل ، شده مثل موج و ساح

شده ام صدای عمان که سروده در رثایت

... و دویده ام که جان را ببرم بر آستانت

... و رسیده ام که سر را بدهم به خاک پایت

تو شبیه آفتابی که به آسمان بتابی

زده ام گره شبم را به ضریح خیمه هایت

تب و تاب تازه دارم ، غم پر گدازه دارم

تب و تاب من نثارت ، غم و گریه ام برایت ...