^{پیاده زیر باران} _{دوباره بارش باران پاییز دل زائر به سوی کربلا نیز   دوباره نم نم باران و زائر ندارد کس خبر...} ^{رسید از سفر} _{دوباره رسیده به دنیا خبر که زینب پیاده رسید از سفر گرفته به دستش دوباره عَلم به دلها زده باز...} ^کهکشان _{تقدیم به حضرت علی اکبر(ع) ستاره ای شد و از نو نظر به ماه انداخت و بر مدار خودش کهکشان...} ^بهشت _{تقدیم به مدافعان حرم به مناسبت پیاده روی اربعین : به چشم آینه ای کاش ، بی غبار بیایم اگر...} ^{بصیرت وبیداری اسلامی ومبارزه با استکبارجهانی} _{1-کنون نه جای تغافل زخواب برخیزید       فِتَن گشوده  پرِ اضطراب برخیزید     2-دوباره اهلِ جَمَل حیله...} ^{مشهد _ کربلا} _{ای آنکه دل به عشق توشد مبتلا، حسین! از توس جاده ای ست سوی کربلا، حسین! عشق حسین بود و...} ^اربعین _{اربعین درین خرابه ی آباد، اشک می ریزم برای حضرت سجاد اشک می ریزم اگر به‌ لرزه درافتاد، کاخ‌ ابن...} ^حلَه _{جلوه نمایی میکند خونین سری برهر عمود کفشان من چون پلک ها داعءم کند بر او سجود   چلَه نشینی...} ^{شعرها به ترتیب: براي حضرت علي اكبر / براي طفل شش ماهه كربلا / دوبیتی ها / رباعيات /‏ من منتظر هستم / يك روز غمگين / و داستان کوت} _{برای شرکت در سومین سوگواره طریق الحسین کیومرث باغستانی،  فرزند:  حسن ، متولد:  3 / 6 / 1337 ، شماره...} ^{اربعین کاروان} _{به شام غربت، به غربت شام، رسید چون آفتاب زینب برای زن های در اسارت، نقاب زینب، حجاب زینب  ...} ^{جامانده ها} _{زوار مثل لاله ی باغ اند زوار شعله های چراغ اند خوشبخت و سرفراز و صبورند آن ها که رهسپار...} ^{رسیده اربعین} _{رسیده اربعین   دلم کرده هوای کربلایت هوای آن دو راه باصفایت من آن سینه زن شور تو بودم سیه...} ^{سلام بر} _{سلام بر...   صدای کاروان آید که می بندند محمل ها چه دلها پرکشید اما، نشسته در قفس تنها صدای...} ^{مرد عليه‌السلام} _{دستش را جلو مي‌آورد و مرا برمي‌دارد ؛ مي‌فهمم لحظه‌اي كه هميشه منتظرش بودم، بالاخره فرا رسيده است. همان لحظه‌ي...} ^{بوی بهشت می‌رسد از سمت دشمنان} _{...گرد و غبار میدان که کمتر شد سواری از دور، نظر پیرمرد را جلب کرد؛ سوار نقاب از چهره برداشت....} ^{آب، خاک، برادر} _{وقت رفتن رسیده بود. زن دست به زانو گرفت و به زحمت روی پا ایستاد؛ گرد و خاکِ لباسش را...} ^{روبان صورتی} _{آقای توانا - مدیر کاروان - دست می‌برد توی کیسه و چند تا روبان کوچک صورتی رنگ در می‌آورد؛ دوتایش...} ^{منبرِ نی} _{چشمانِ آسمانِ دلم پر ستاره شد تا زخم های مهر فزون از شماره شد کین در گلوی طفلِ محبّت چو...} ^{ای خورشید} _{کاروان رو به ره شام نمود ای خورشید! شد سرت بر افقِ نیزه عمود ای خورشید! زده آتش غم تو...} ^{مسیح مهر} _{در تنور سینه تا باشد سرِ سردارِ نور شام و سردی جا ندارد، در میانِ این تنور آتشی از خیمه...}