تقدیم به سردار حسین همدانی (ره)

خدا پر کرد از شور شهادت چشمهایت را

که شیرین تر کند در خاک و خون ، حال و هوایت را

رجز خواندی برای مرگ ، با لب های خشکیده

که دنیا بشنود بین هیاهو ها ، صدایت را

به نام کوچکت سوگند ای فرمانده دل ها

نمی گیرد کسی در کارزار عشق ، جایت را

گشودی دست هایت را به سوی آسمان  با شوق

به بال عرشیان بستی دخیل ربنایت را

نسیم از دوردست عاشقی همراه خود آورد

گل پر پر شده در دشت! عطر آشنایت را

حسینی بود ، سالار شهیدان حرم ، راهت

اگر دنبال کردم خط سرخ رد پایت را

تو که از ابتدای قصه تقدیرت شهادت بود

گرفتی دست آخر هم برات کربلایت را