جلوه نمایی میکند خونین سری بر هر عمود کفشان من چون پلک ها دائم کند بر او سجود چلّه نشینی نزد او چیزی بجز غارت نداشت آتش زده بر جان من، عقلم،دلم،دینم ربود پروانه ام پروا ندارم ،پر بسوزد نزد شمع فانی در آتش گشتمی ،پیچید هرسو بوی عود من مست او, من پست او ,جا می زدم از دست او گشتش نشانم بی نشان من وارث روی کبود