بسمه تعالی                                                            یا حسین شهید                                                     مصیبت نامه سه اربعین

سه سال پیش خود را به سیل خروشان شور حسینی سپردم و از نجف پیاده راهی کربلا شدم. غرق لذت از شور حسینی بودم که کم کم با دیدن نان ها و غذاهای نیمه خورده و دست نخورده که درمسیر ریخته بودند، همچون طاووس پرهای پرکشیده ام خاموش شد. دانه‌های قل هوا... احد که به گفته گذشتگانمان دانه‌های برنج است و خرده های نان، که زیردست و پای زائران حسینی با زباله ها لگد مال می شد. و انبار باروت روحم به حد انفجار رسید و باخبری منفجر شد و شعله‌های آتش روحم زبانه کشید. شنیدم دشمنان مگس صفت همان کاری را کردن که درکنار مسجدالحرام با کوه های زباله کردند. دوربین خود را ازروی تپه های به اصطلاح زباله که شامل نان، غذاهای نیمه خورده و دست نخورده بود گذراندند و روی حرم مطهر حسینی چرخانده و سپس در ماهواره ها و سایت هایشان زیرنویس کردند! ((معنای النظافت من الایمان دراسلام این است!)) ((معنای کفران نعمت و رسیدگی به همنوع آن هم در شرایطی که میلیاردها انسان و مسلمان گرسنه در دنیا و میلیون ها گرسنه در اطراف حرم های اهل بیت داریم این است!))

((معنای زائر حسینی و راهپیمائی اربعین این است! ))

درعین حال که دشمن از سرعناد می‌گوید، اما طبق آموزه های دینی و با مدد از شعور حسینی می‌دانیم که اصراف و کفران نعمت حرام است و دیدن عمل حرام و بی تفاوت گذشتن از آن نیز حرام، آن هم در شرایطی که دشمن آگاه اینگونه بهره برداری تبلیغاتی دردنیای بی خبر از اسلام می‌کند! به هرحال یک تنه مورچه وار در مقابل لشگر بیکران زباله نبرد را شروع کردم و بارسیدن به اطراف حرم حسینی و با دیدن دانه‌های قل هوا...احد که حتی زیردست و پای خدام حرم پایمال و بلکه دینمان، شور حسینیمان، اقتصادمان پایمال می‌شد، جرئت زیارت و عبادت مخصوصه از من گرفته شد و هربار که خواستم جمع آوری زباله را رها و به حرم بروم ترسیدم که اگر حضرات به چشم ناقابل من بیایند و سوال کنند ((توکه می دانی بیرون حرم آبرویمان در خطر است، برای زیارت مستحب آمدی؟)) چه جواب بدهم.

به هرحال سه سال است مدیریت تحقیقاتی، تولیدی صنعتی و تجاری چهل و دوساله خود را به کار گرفتم، شخصا زباله ها را جمع آوری و کار انجام شده را رصد کردم و عاقبت طرح کاربردی جمع آوری ضایعات به تفکیک نان، مواد غذائی فاسد شدنی، ظروف مواد غذایی و پلاستیکی، کاغذ و مقوا که طرح آزمایشی جمع آوری ضایعات نان را پیاده کردم و طبق آمار به دست آمده هرنفر متوسط در ساعت یکصد کیلونان، هرکیلو حداقل دوهزار تومان برای حیوانات، از طرفی با نرخ بالاتر برای رزق انسان ها تهیه شده است. خلاصه عمق فاجعه آنقدر زیاد بود که طاقت نیاوردم و آمار سرسام آور میلیارد دلاری را از کل مسیرها در ایام اربعین استخراج کنم.

واما نیازمندی های طرح: اول: پیام روح بخش مراجع محترم عراق و ایران مبنی برتحریم زیاده روی در طبخ غذا با توجه به اینکه زمینه ساز عمل حرام، اصراف و کفران نعمت و پیامدهای شوم آن می‌شود. دوم: ترغیب و تشویق آنان در ساختن مرافق که کمبود آن عوارض زیست محیطی و شخصی خاص خود را دارد. سوم: از عرضه غذا به حد افراط تا روز اربعین کاسته و روزهای بعد از اربعین صرف اطعام زائران محرومی که به امید نذورات و ارزانی دیگر خدمات زیارتی به زیارت می‌آیند. چهارم: تحریم گرفتن غذا از سر هوا و هوس و سیری و نابود کردن آن و وجوب جمع‌آوری ضایعات غذائی و احیاء آن و جلوگیری از کفران نعمت و سوء استفاده تبلیغاتی دشمن به وسیله زائران پرشور و شعور حسینی، اطلاع رسانی وسایل ارتباط جمعی و همکاری مسئولین عتبات عالیات، شهرداری ها، هیئات،‌ موکب‌ها و کلیه ارگان های مرتبط و مجامع عراقی و ایرانی جهت حمل به بیرون شهرهای مذهبی و احیای این سرمایه عظیم و آبروی مسلمانان، شیعیان و زائران حسینی. پنجم: فروش نان های جمع آوری شده و ظروف غذا، پلاستیک، کاغذ و مقوا جهت بازیافت و تامین مالی طرح از درآمد حاصله. ششم: تسهیل در امر بازیافت از طرف وزارت صنایع و بهداشت عراق جهت کسانی که داوطلب اینکار جهادی هستند. درخاتمه طرح اجرائی تجربه شده و کارشناسی شده نسبت به موقعیت شهری، مسیرهای راهپیمائی، زمان کوتاه توقف مواد غذائی از زمان جمع آوری تا حمل به طور مبسوط، تقدیم شهرداری ها و کلیه سازمان ها و مجامع زیربط و داوطلب این کار جهادی و بین المللی اسلامی خواهد شد.

                                                                                                                         پاکبان افتخاری حسینی     صدرنژاد