کاروان عشاق

«به یاد کربلا دل ها غمین است 

دلا خون گریه کن ؛چون اربعین است» *

همه عالم شده چون چنبر عشق

و خاک کربلا همچون نگین است

هوا پر از نوای یا ابالفضل

پر ازعاشق تمام این زمین است

همه پای پیاده رهسپارند

بسوی کربلا، مقصد همین است

که یک دم، در کنار قبر ارباب

صفایش برتر از خلد برین است

کنار موکبی پر زرق و پر برق

که در این راه حتما بهترین است...

دو چوب و چادری خاکی به رویش

و سطلی آب و طفلی که حزین است

که بهر زائرین غیر از, همینها

ندارد هیچ و خیلی شرمگین است

عصایی، ویلچری، بی پا و بی دست

روان سوی حرم با زائرین است

مسیحی، شیعه،راهب های هندو

ندارد فرق، عشقش آتشین است

یکی ازبین جمعیت ز مغرب

یک هم زائری از شرقِ چین است

ندارد حد و مرزی عشق ،اینجا

که شاه، اینجا ، یل ام البنین است

*بیت مطلع از: جواد محدثی