فتح

توفاتح فتحی مولا

                   برای تو فاتحانه خواهیم گریست   

ایستاده خواهیم گریست زخم هایمان گواه ماست

فتح توتمام فاتحان را زمین گیر شکست کرده

توایستاده ایی با تمام زخم های پیکرت

تو تکیه زده بر علم عباس ایستاده ایی

ومادراین وادی پست هنوز

بادیدن آن خورشیدی که بالای نیزه رفت به معراج تو می رویم

وآن مشک پاره پاره ایی که هرگز به مقصد حرم نرسید هنوز سیرابمان می کند

تو فرزند همان مادری هستی که شاه راه فتح تورا با ناله ایی که درسوخته و دیوار جهل مردم  محکم به او کوبید به ما نشان داد

عالم گوشه گیرانه نشسته وعلم بلند تورا که به قامت بی بازوی عباس سپرده ایی اشاره می کند

واما تو حسین زمان ای منتقم کرار

منتقم آن گلوی بریده ایی که مردان از او

واز گلوی بریده اش

فریادهای اورا به ارث برده اند

با چشمانی که زمین گیر شرم است از زبان علم دار تو می گویم:

همه گویند این جمعه بیا امادرنگی کن  

ازاینکه باز عاشورا شود تکرار می ترسم