دسته‌ی عزای ابرها در آسمان

-ابرهای سینه‌زن

ابرهای دم‌گرفته

بغض‌کرده

نوحه‌خوان-

بارشی مدام جاده را فرا گرفته است

هر که در پناه چتر خویش

جا گرفته است

مرد عاشقی

پا‌به‌پای جاده می‌رود

از خودم سؤال می‌کنم:

چتر او کجاست؟

ناگهان

هر دو آستین او میان بادها

به هر طرف کشیده می‌شود

با سؤال دیگری به خود جواب می‌دهم:

با کدام دست؟

 o

می‌روم به عمق ماجرا

پهلوان لشکری به روی اسب

مشک آب بر دهان

وای اگر…