قیامت

بلا رسیده به آه وستم قیامت بود

غروب بود  وخدا بود و غم ،قیامت بود

   رقیه مشک عطش نی نوا علی اصغر ع

خلاصه می کنم اش هر قدم قیامت بود

زنی که کوه علمدار غیرت اش شده است

نشسته بود کنار علم! قیامت بود

زنی که فاطمه س را توی چشم هایش داشت

زبان حیدری اش دم به دم قیامت بود

سکوت های پر از بغض شعله ور می شد

نگاه های غریبانه هم قیامت بود

فدای لحظه ی تنهایی ات شوم بانو

چه گذشت درون حرم.....

قیامت بود