اشک همــــه  ، آخــــرِ دنیا رسید

دوره ی غم ،غصّـه ی گلها رسید

خـــــوشگلی و سبزه ی زیبا ، فنا

تابلوئی از مــاتم عالــــم ، عــــزا

گردنه هــــا پر شــــده از بادهــــا

پرچــــم طــــوفان همه جا در هوا

نالــه به هر خــــانه و بخت سیاه

برتنِ هستــی شـــده رخـــت سیاه

هرچه صدا گشـــت به شک مبتلا

روزنه هـــا بسته به صاحب صدا

داعــش و تکفـیر بلایِ جهــــــان

چشــــم به راهِ فـــــــرج ،آزادگان

دستِ دعا برده به عرش این نوا

قاصـــدی از فصلِ بهار ، ای خدا