به نام خدایی که فرمان به جهاد داد

امسال قسمت شد به عنوان خادم اعزام بشم . خیلی حس خوبیه که این مدلی طلبیده بشی ، یهویی و خیلی خاص  . موکب نزدیک کربلا بود و تا زمان آماده شدن سوله ها در کربلا مستقرشدیم . بعد از حدود یک هفته در کربلا موندن و  زیارت کردن عازم عمود مورد نظر شدیم . بر اساس پیشینه فعالیت هامون تقسیم بندیمون کردن و قسمت من غرفه کودک شد .  به مدت یک هفته در خدمت زوار خردسال و نوجوان بودیم . ساعت نه صبح تا نزدیکی های غروب کارمون طول می کشید . بچه های غرفه دنبالمون می اومدن تا زودتر غرفه برپا کنیم حتی خودشون کمک می کردن میز و صندلی ها ی غرفه می چیندن . در نظافت ، نظم دادن موقع شلوغی ، کاغذ نقاشی پخش می کردن و . . . مربی های کودک به کمک مترجمین گروه با بچه ها صحبت می کردن  ، روزهای اول سخت بود ولی هر روز شیرین تر می شد و دل کندن از بچه ها سخت تر . انتظار من از غرفه این بود که هر روز با بچه های جدیدی سر و کار داریم ولی قیافه ها همیشه آشنا بودن وقتی سوال کردیم متوجه شدیم بیشتر کودکانی هستن که خانوادهاشون در موکبهای اطراف غرفه مشغول به خدمت به زوار هستن ، که به علت تعطیلی مدارس  به غرفه کودک می یان و خیلی جالب بود که نقاشی کردن تکراری دوست داشتن و اصلا خسته نمی شدن و هر روز جمعیتشون بیشتر از دیروز می شد ! ساعتهای نزدیک نماز از غرفه خیلی استقبال می شد و ازدحام جمعیت و کم بودن مربی ها باعث شد تا ما از خود نوجوانان عراقی استفاده کنیم و به عنوان کمک مربی بخواهیم بهمون کمک کنن البته هدف ما این بود که آشنا بشم با اردو های جهادی و اگه سالهای دیگه ما نبودیم ان شالله این طرح خودشون اجرا کنن . انشالله خدا و امام حسین (ع) از همه جهادگران ، بخصوص خادم ها قبول کرده باشن و توشه ای باشد برای آخرت مان .