غزل: نگرانی

بغض فرصت نمی دهد، آری، بغض فرصت نمی دهد عبّاس

غیر ممکن شده است تشخیص حقّ و باطل... وَ خوب و بد، عبّاس

من نمی دانم از کجا بروم، حق و ناحق عجیب شکل همند

به امام زمان بگو دینم دارد از دست می رود عبّاس

یک نشانی برای من بفرست؛ هر طرف می روم به نام حسین

دست های تو را عَلَم کردند توی هیئت تمام قد، عبّاس

هر طرف می روم به نام حسین، سکه های یزید ضرب شده

دستم از اضطراب می لرزد، پلکم از ترس می پرد عبّاس

آن طرف، عابدان هر جایی به فُرادی نمازی می خوانند

این طرف در صفوف پیوسته در نمازند دیو و دد، عبّاس

این محرّم به چشم خود دیدم، در عزاداری امام حسین

زیر پای یزیدیان زمان، پرچمت می شود لگد، عبّاس

من به این اتّفاق شک دارم، کوفیان توی روز عاشورا؟

من نمی خواهم اشتباه کنم، جان زینب مدد، مدد عبّاس...