آنقدر مستم که گر خونم بریزد باک نیست آنقدر بالا شدم دیگر تنم در خاک نیست آنقدر مردم که تا روزی به دامانش رسم حال دیگر راه ما چیزی به آن افلاک نیست نیست با ما هر که روزش توامان با جهد نیست شب زمان نالان نی و چشمان او نمناک نیست راه،راه دلبری آری بدیه و واضح است جز گروه نان پرست دین ما شکاک نیست هر که در راه است خواند نغمه ی دیوانگی می رسد گاه وصال و کس ز ما غمناک نیست