امسـال هـم قسـمت نشـد تا اربـعینــت ، باکــاروان عشـق در محــشـر بــیـایـم
باید چـقدر ایـن داغ را در دل گدازم ، تا کی بســوزم تا بـه چشــم تــر بیــایم؟
 
ای کـاش جابر بـودم و مخـتارِ رفتن در اربعین بی چشم سر هـم می توان دیـد
گـرم اسـت راه ِکربــلا ، سـوزان عشـق است با پای دل شاید از این مَعبر بیایم
 
اینجا ســرابی قســمت لـبهای تـشـنه است دریای غیرت در کنارت می خروشد
لب ها ترک برداشـت از فرط عطــش ها شاید به لطف حضرت خواهر، بیایم
 
هی آرزو هی یأس هی آه از جگر،کی...یک بوسه ازشش گوشه ات بر می توان داشت؟
وقت سـفر کـی می رسـد تــا در حــریمت مثل تـمام شـیـعه هـا بـا سـر بـیـایم ؟