« قرائت »

پاهایم را رو به راه کرده ام

شناسنامه ی بهار

قدم به قدم ورق می خورد

پرچم های سرخ

شماره ی آیاتی اند

که رو به بهار قرائت کرده ام

می خواهم دنیا را برعکس برگردم

زندگی را برعکس

درست کنار روزی

که فطرت از خاک برخاست

بنشینم

روزی که تو

آهسته آهسته پلک زدی

آهسته تر از نزول وحی بر سینه ای که می شناسی

زمین مدارش را

با این نشانه پیدا کرد

پاهایم

روزهای دنیا را

رو به تو ورق می زند

نخستین روز سال

کنار تو آغاز می شود

که کنار وحی بود

اثر انگشتم

روی خاک های زمین مانده

روی روزی از روزها

که بازوی ترازوها

زیر بار عدالت خم می شود

خاک های آشنا شهادت می دهند

به یمن تو

پا برهنه

آن ها را قدم زده ام

تا روزی شبیه این

سرم را بالا بگیرم