در کنار دجله در حسرت عبادت حسین،بغض گلو گیرم می شکند و دیده،دانه های اشک دلم را وا می گیرد.عطر حضور حسین فاطمه در لابه لای بنفشه های سجاده،پیچیده و بوی به حصیر پیچیده شدگان کربلا را به مشام می رساند.خاک عاشقی که روزی مهر سجده او بوده است، امروز تبرک شفای مردمان است و من نمی دانم که او پیشانی بر خاک،به معبود چه گفت که بانگ نیایشش هنوز پس از سال ها به گوش می رسد.نماز عاشقانه عشاق، با مهر او جلال دیگری دارد، دو رکعت عشق وجود پاک مولا-در ظهر عاشورا،وسعت زیبایی دشت آلاله را شرمسار نموده و هنوز لاله در حسرت آن معاشقه می سوزد.دست های عاشقانه او،آن چنان در سایه سار معبود،خاضعانه بالا می رفت که همگان با او نیت قربان شدن در مسلخ عشق می کردند و آنگاه که این نیت عاشقانه با(فدیناه بذبح عظیم) پاسخ داده شد،در گرمای تفتیده صحرای کربلا،کودک پنج ساله را نیز محو نماز عاشقانه او کرد.سجاده او نیاز بود و ناز،حسین عاشقانه به نماز ایستاد و عارفانه لبیک گفت.بر سجاده نماز او دریای عشق موج بر می داشت و سر بر ساحل هجران می کوفت.وجودش در هاله عشقی فرو می رفت و اشک های زلال دیدگانش گویای عشق سوزان وجودش می گشت،دانه های ستایش،خاک عاشق وجودش را می شکافت،پیشانی زهد به دیواره خاک می سایید و شاد از بر آمدن، دریای دلش را ترک می گفت،بر مرغراز شیفته سجاده اش می ریخت و عاشقانه فریاد الله اکبر سر می داد.آنجا که حسین قیام می کند،همه قیام کنندگان عقب می نشینندوانجا که او به رکوع می رود،راکعان درگاه، مقتدایش می شوند.انجا که او پیشانی برخاک سجده می نهد،ساجدان عشق سر شرم به دیوار می سایند و من هنوز شیفته راز نماز اویم.او در کربلا اقامه عشق می نماید و همگان را محو نماز مستانه خویش می سازد.عبادت عاشقانه او بر قامت خمیده حر ریاحی عصای انابت حایل می کند و او به عبادت های صادقانه حسین عشق می ورزد.سوز عرفانی الله اکبر او در نماز ظهر عاشورا،بی دردان را کلافه ساخت و همگان را وادار به اقتدای به او نمود.این عبادت برای انان که بی دردند و تجربه درد را نمی فهمند،چیزی جر خم و راست شدن قامت یک انسان نیست.نمیدانم در نماز ظهر عاشورا چه رازی نهفته بود که سپر ها شکست و نیزه ها خم شد.دانه های اشک مولا بر سجاده ظهر عاشورا چون شبنم عشق،بر پریشان خاطران نشست و چهره ها را به عشق گلگون ساخت و سماع عاشقانه او در نماز ظهر عاشورا،عکس نازنین عالم را در ایینه نیازش متجلی کرد و خود نازنینی شد که هزاران عاشق پس از سال ها،که هنوزمجروح (لن ترانی) او یند.همین نماز عاشورا دلیل ماندن عشق در کربلاست که همگان را در عرشه ایمن کشتی مولا می نشاند و نظاره گر لنگر انداختن ان در ساحل وصل یار می نماید.ای کاش ما هم حسرت حضور در نماز عاشقانه حسین را نداشتیم و با او به سجده می رفتیم.