گاهی فراز و گاه عبور از فرودها

طی شد به این طریق، تمام "عمود"ها

دریا برای خویش به پا کرده "موکب"ی

چیزی دهد به حد توان دست رودها

باران گرفته سینی ابری به روی سر

آید مگر حساب میان وجودها

بویی دگر نمی شنود هیچ زائری

از بس که دست داده به هم بوی عودها

سرها به آسمان چو رسیده است در قیام

جز شکر نیست ذکر تمام سجودها

تا پاسخ "علیک سلام" اش بیاورد

پر باز کرده است سلام و درودها

پای کبود را نظری کس نمی کند

گرمِ مرورِ قصه ی بازو کبودها

.

.

اینجا هر آنکه آمده با بودش آمده

تنها منم که آمده ام با نبودها