شکر تاریک سپاه کوفه
دارن واسم خط و نشون می کشن
"دستای عباس و قلم می کنن
صورتم و به خاک و خون میکشن

"

نامه فرستاده و امضا زده
کوفه ی بی غیرت و بی معرفت
گردن یه کوفه و شمشیر من
منتظر اذن جهادم فقط

سبط نبی یوسف لیلا منم
توی نبردی که بشه غالبم
خون علی توی رگای منه
وارث شمشیر ابی طالبم

اسم من ای قوم علی اکبره
نور پیمبر ، منم آیینه شم
تیغ علی توی غلاف منه
وای به اون روزی که تهدید شم!

مثل یه ققنوس که می سوزه و
قد توی آتیش علم می کنه
کشتنِ من کارِ کسی نیست ، نه
مرگ،منو زنده ترم می کنه

مرگ واسه دین رسول خدا
بهتر از این چی توی دنیا بخوام
وقتشه کم کم برم و تو بهشت
حجله ی دومادی ببندن برام