چهار نفر بودیم. چهار نفر شب‌های طریق الحسین را ندیده. ذوق داشتیم که هوا تاریک شده و هنوز بیرونیم. بیرون از خانه که هیچ. بیرون از مرزهای وطن حتی!  ذوق داشتیم که بهترین شب جمعه عمرمان را می‌گذرانیم. تعداد زن‌های طریق کمتر می‌شد و هی دلمان می‌خواست به هم بگوییم دارد دیر می‌شود اما نمی‌گفتیم. چهارنفر بودیم و هیچ‌کس جرات نداشت بگوید برویم. خب داشتیم می‌رفتیم اما مست از خنکای شب‌های عراق. چای و وای فای و دعای توسل و آرامش و خلوتای طریق را با شلوغی شب‌های کدام موکب می‌توان عوض کرد. دیر رسیدیم. ملامت شدیم. انگشت‌نما شدیم ولی غمی نیست. اگرچه دیر اما بالاخره رسیدیم به سه تا هفت. موکب معجزة الحسینیة عمود 777. حالا چهار نفر بودیم. چهار نفر شب‌های طریق الحسین را چشیده.

دوستانم در عکس :

فاطمه جوادی - فاطمه تقی زاده - نیره قاسمی زادیان