بار عشق

به سید الشهداء(ع)

... و واجب کرد بر عالم ، خدا سجده به آدم را

زمانی که تجسم کرد یک ظهر محرم را

مقدر کرد قدری بار عشقش بر زمین باشد

به دوش کربلا بگذاشت وزن هر دو عالم را

تو را با ذولفقاری خم به سوی عشق راهی کرد

و مانع کرد بر راهت، هزاران ابن ملجم را

تو را که از سر دنیا زیادی بوده ای برداشت

و بیش از وسعت دنیا به جا بگذاشت ماتم را

فرات آنقدر اشک حسرت از هجر تو جاری کرد

که اقیانوس ها هم می کشند امروز این غم را

و داغت آنچنان بر سینه ی این کهکشان افتاد

که هر کس دیده می گوید ببینید این کمر خم را!

سری بر گردنی حقی نخواهد داشت بعد از تو

که تو بر گردن ما داشتی حق مسلّم را

خدا هم ماسوا را خواند در آن ظهر دردآلود

و واجب کرد یک بار دگر سجده به آدم را