تو عشق هستی

شعری برای کوچ پرنده ها در اربعین حسینی

در وصف احوالت چه می گویند شاعر ها؟

با معجزه بیهوده می کوشند ساحر ها

گیسو پریشان کرده آیا گنبد خورشید؟

یا آنکه مجنونانه می موجند زائر ها؟

"هل ناصر"ات  هر لحظه می پیچید که می آیند

-بیش از هزار و چارصد سال است -ناصر ها

سوغات ملک تو شفای دردمندان است

سوغات ما اشک است در چشم مسافر ها

با عاشقانت همقدم بودن چه توفیقی است

آری چه توفیقی است بودن بین عابر ها

شد سینه جای خالیِ مرغی که شب کوچید

تا اینکه جا پیدا کند بین مهاجر ها

این اربعین تا کربلا خیلی "حبیب" آمد

کم نیست در مُلکت از این ابن مظاهر ها

تو کوهِ نوری باید از هندوستان آیند

حتی سراسیمه به پابوسیت نادر ها

این مهربانی را درختان از تو آموزند

که سایه ات جاری است حتی روی کافر ها

ما در کلاس کربلا از غایبانیم

تو ناممان را ثبت کردی بینِ حاضر ها

تو عشق بودی من فقط در سایه ات بودم

این گونه شد من هم نشستم بین شاعر ها

از " محتشم" تا " نخل میثم" شاعرت هستند

حتی عنایت می کنی بر ما معاصر ها