طریق الحسین ■■■ این بود فکر و فلسفه و باور حسین حتی سر حسین فدای سر حسین از "کل ارض" آمده زائر به "کربلا" دنیا تمام جا شده در کشور حسین اینجا دری به روی کسی وا نمیکنند دروازه است، قفل ندارد در حسین وقتی روان شده است چنین سیل جمعیت جاری است در تمام جهان کوثر حسین هر کس که لب به چای در این راه تر کند انگار بوسه ای زده بر حنجر حسین چندی جوان مسافر پایین پا شدیم پیر طریق ماست علی اکبر حسین دستی بزرگ میطلبد این گره اگر امید بسته ام به علی اصغر حسین با آن شراب سرخ که پاشید بر فلک پروردگار مست شد از ساغر حسین افتاد اگر به پای خودش مرحبا سرش غیر از حسین کیست مگر دلبر حسین از آب خشک سیرت دنیا که چشم شست چشم تمام خلق شد آب آور حسین در سوگ او قدم به تسلی زدیم تا جبران کند به شادی ما مادر حسین... ■■■ شاعر؛ محمد زارعی، استان مرکزی، دلیجان