سلام آقا ، می بینید چه دست خالی اومدم ، دلم می خواست سبک باشم ، دلم می خواست تمام مسیر نجف تا کربلا رو به جای ییاده روی هرو له کنم برای همینم هر چقدر برام چمدون بسته بودن و وسایل راحتی تدارک دیده بودند ، همه رو توی ماشین لب مرز باقی گذاشتم و به این امید که سبک بودن ظاهری طی طریق رو برام آسون می کنه به جاده زدم و اومدم – ولی آقا جون می دونید که سبک بودن دست یه چیزه و سبک بودن دل یه چیز دیگر ، بار ظاهری رو می تونستم زمین بذارم وپا سبک کنم ، ولی سنگینی تعلقاتم رو چه کنم ، با روح و جان سنگین از گناهم چه طوری تو راه بندگی قدم بذارم ، آقا من دستمو سبک کردم و به محضر تون اومدم شما هم عنایتی کن دلمو سبک کن تا به محضر خدا برسم که بی عنایت شما هیچم . آقا جون من سبک بار شدم ، شما سبک بالم کن