سوار بر پیادگی؛ حماسه پیاده روی اربعین حسینی -------------------- چون فرش که خوش میشود از دار پیاده می افتم زیر قدم یار پیاده باید به مرادی که به دست تو بر آید در پای مریدت برود خار پیاده از پا اگر افتاد به شوقت به سر آمد آن کس که گذشت از صف زوار پیاده این بار به سوی تو می آیم سر زانو حتی شدم از پای خود این بار پیاده سقای تو در پای تو افتاد وگرنه کی میشود از اسب علمدار پیاده وقتی که بیایم سوی مصر تو سواره ترسم نشوم لحظه ی دیدار پیاده ای کاش مسیر حرمت دورترین بود تا طی بشود عمر در این کار پیاده بی آن که نسیمی بوزد تا حرم تو عطر امده از شیشه ی عطار پیاده این سر به دلیلی سر این نیزه سوار است تا خصم نبیند شده سردار پیاده یا شیخ الاطباء به سوی تو می آیند با شوق شفا این همه بیمار پیاده از خون عزیزان تو صحرا شده گلزار این خوارترین آمده گلزار پیاده از نعل شنیدیم که نعلین نداریم واجب شده دیدار تو انگار پیاده خسته شدن زائر تو روضه ی زهراست چون دست گرفته ست به دیوار پیاده اوج ادب زائرت این است که باید از تن بشود روحش ناچار پیاده ---------------------------------- شاعر؛ محمد زارعی