مردم درروز اربعین عزاداری می کنند. به خاطر این که امام حسین(ع) به دست شمر به شهادت رسیدند. اسم پدرایشان علی (ع) است. اسم مادرشان هم زهرا (س)است. اسم برادرایشان حسن (ع) است. اسم خواهرایشان زینب (س)است واسم پدربزرگ ایشان محمد (ص) است.همه  یاران وهمراهان امام دریک روزبه شهادت رسیدند.مثل حر و زهیر که همیشه همراه امام بودند.

امام به کربلا رسیدند. دشمنان امام راه آب را برامام بستنند. امام برادرش عباس (ع) را صدازد. به اوگفت:«برای بچه‌هایم آب بیاور.عباس (ع) گفت:چشم. اواین راگفت و به راه افتاد.

  او وقتی به شریعه فرات رسید، با دست آب را به طرف دهان آورد و یک لحظه به یاد بچه‌های امام حسین (ع) افتاد، ازآن طرف هم شمر به آنجا نزدیک می شد.      

وقتی شمر به آنجا رسید گفت: توکیستی؟ حضرت جواب داد: من عباس هستم. شمر گفت: برای چه به اینجاآمده ای.

حضرت گفت: آمده‌ام برای بچه‌های حسین بن‌علی آب ببرم. شمرعصبانی شد ودستور داد که حضرت را بکشند.

وبعد حضرت به دست شمرشهید شد.

بعداز اینکه امام حسین (ع) به جنگ رفتند. دشمنان از هرطرف به امام تیرمی‌زنند. امام خیلی مقاوم بود. ولی در یک زمان ازاسبشان می افتند. درهمان زمان شمر روی سینه امام می نشیند و سرآن بزرگوار را از تن جدا می کند وامام شهید می شوند.

روز اربعین مردم از همه جای جهان به یاد حضرت زینب (س) که بعد از امام حسین سختی‌های زیادی کشیدند به سمت کربلا پیاده راه می افتند. آنان در این راه یاد می گیرند چطور باهم دیگر اتحاد داشته باشند تا در برابر دشمنانی مثل آمریکا و صهیونیست بایستند و مقاومت کنند. کوچک و بزرگ، پیر و جوان و همه‌ی کسانی که امام و یارانش را دوست دارند، محبتشان را اینگونه نشان
می دهند. جمعیت زیادی که به سمت حرم امام حرکت می کنند در مسیر نجف تا کربلا مثل دریایی که وسعتش نامعلوم است، به هم می پیوندند. این دریای خروشان انتهایش نامعلوم است. زائران کم کم به حرم نزدیک می شوند و در ورودی کربلا با دیدن گنبد امام حسین (ع) از سویی و گنبد حضرت ابوالفضل (ع) از طرف دیگر به شوق می آیند و چشم همه‌ی آنها بارانی می شود.