^{وقتی آفتاب بالا بیاید}   _{نثار*** وقتی آفتاب بالا بیاید تو نیز بالا خواهی آمد با چهره ای در خون غرق خواهیم شد اشکهایم...} ^{وقتی آفتاب بالا بیاید}   _{نثار*** وقتی آفتاب بالا بیاید تو نیز بالا خواهی آمد با چهره ای در خون غرق خواهیم شد اشکهایم...} ^{خادمین اربعین} _{سلام به کربلا امسال هم گذشت و دوباره داغ وحسرت کربلا شروع شد و تا کی دوباره خداوند عزیز قسمت...} ^وسیله _{خدایا خودت فرجی کن، شرمنده مردم نشم. با گفتن این حرف مرواریدهای اشک از صدف چشمانش بیرون جهیدند و در...} ^{شام غریبان}   _{شام در شام چه تلخ است ، پدر می داند دردِ آن سر که به شام آمده سر می...} ^پرپر _{باید به خود می آمد پرپر نمی توانست با دستهای دور از پیکر نمی توانست یک مشک باید از آب...} ^{برای مشک} _{اززبان مشک می خواست پر شود دلش انگار تنگ بود خالی به خیمه آمدنش هم که ننگ بود یونس چه...} ^{نیزه ها}   _{آن سمت دشت مانده سری روی نیزه ها پاشیده خون به چشم تری روی نیزه ها در خواب کودکانه...} ^{غم خیمه ها}       _{آورد سمت خیمه ، یک اسب پیکری را مشک بدونِ آب و دستان پرپری را از بچه...} ^{هزاروسیصدسال اربعین} _{هزاروسیصد اربعین   صد سال سیصد سال صدها قرن داغ حسین هر سال پر دردست یک اربعین دیگر آمد باز...} ^{طریق الحسین علیه السلام} _{حتی اگر غریبه ، اگر آشنا ، ببخش آقا به حق حضرت زهرا بیا ببخش یک عمر زیر خیمه فقط...} ^{یا شهید} _{شب هم سیاه پوش غم توست یاحسین... بر روی دوش او علم توست یاحسین... ما جیره خوار و بنده ی...} ^{کربلانامه} _{حسین آن سرو بی سر سرور ماست و سر مستی ما عشق آقاست عبادت نی فقط صوم و صلات است...} ^حریت _{نباید از در این خانه نا امید شویم / دعا کنید نمیریم تا شهید شویم / اگرچه ماه محرم شروع...} ^{اینها همه زیباست} _{زمان سخن از قحطی آب و سخن از طفل رباب و سخن از قلب کباب و پدری در تب و...} ^{حنجری از حریر} _{هر کس شنید روضه او را اسیر شد/ درگیر و دار گریه بر او پیر پیر شد/ طفل رباب، ناله...} ^{دهه عشق} _{هر روز غمی روی غم آمد / صد ناله ز سمت حرم آمد / در این دهه ی عشق خدایا/...} ^{فرج فردا} _{ما گریه کنان پسر زهراییم/ هر چند که قطره ایم در دریاییم/ ما شور حسینی همه در سر داریم/ با...} ^{خیمه عزا} _{دل   سیاه    من   و   خیمه ی سیاه عزا / خودش نشانه ی عشق است بین ما و شما/ بضاعت من...} ^{شورشیرین} _{به یاد پیاده روی ناب اربعین...   اهلِ ادَب میسازَد عشقَش بی ادَب هارا اینجا تَماشا کُن شُکوهِ تاب و...}